Toen ik vanochtend op de terugweg van een snelle boodschap langs de boer fietste, kon ik mijn lachen amper inhouden... Ik blijf het fascinerend vinden. Hoe zal het zijn om daar op je buik liggend op een soort van geimproviseerd bankje.... uren aaneengeregen.... je handen door het mulle zand wroetend.... pratend over, ja over wát eigenlijk?!... eraan te kunnen bijdragen dat de boer zijn product als zijnde "biologisch" mag verkopen?
Het lijken me allemaal vrij jonge mensen. Wel met iets van een buitenlandse achtergrond, zo lijkt het althans door hun ietwat getinte gezichten. Gelukkig is er wel een schaduw zeiltje gemaakt zodat ze niet in de brandende zon hoeven te liggen. Of in de regen...
Ik vraag me af waar ze over zullen praten, al liggende op dat bankje. Zullen de stelletjes een plekje naast elkaar hebben veroverd? En al voetje vrijend het onkruid wieden? Zullen ze klagen? Over de pijntjes die na een aantal uren op gaan spelen? Zullen ze familie van elkaar zijn? Zullen de grappen schunnig zijn? Zullen ze elkaar verrot schelden wanneer iemand een onkruidje mist?
Ik stel me voor dat ze met z'n allen op het erf van de boer slapen. 's Avonds gezellig om het kampvuur, drankje erbij, iets van een gitaar of trekzak om de sfeer erin te houden. Doorgaan tot in de late uurtjes, om vervolgens opeengepakt in té kleine tenten in alle vroegte weer door de boer te worden gewekt...
Het lijkt me fantastisch... nee niet morgen... dan heb ik al een kater... en een dag met je hoofd naar beneden hangen mét een kater dat lijkt me niet verstandig... misschien woensdag dan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten